Stany Zjednoczone Ameryki i Kanady – Swieccy Misjonarze Komboniane

IV Spotkanie Kontynentalne amerykańskich SMK (18-24 wrzesień)

6 października, 2016 przez Alberto de la Portilla

Nasze spotkanie ŚMK rozpoczęło się w niedzielę 18 września prezentacją przygotowaną przez Komitet Kontynentalny oraz Ojca Erazma – Prowincjała Misjonarzy Kombonianów w Meksyku. Następnie mieliśmy bardzo oryginalną Dynamikę w reżyserii Leticii, aby dowiedzieć się więcej o sobie nawzajem jako grupie. Następnie przypisaliśmy zajęcia grupowe i zadania praktyczne na te pozostałe dni. Zaczęliśmy od poniedziałku bardzo kolorową Mszą Św., którą zorganizowali latynoscy misjonarze. Eucharystia jest centrum i siłą dla wszystkich misjonarzy, a zostało to przedstawione za pomocą słów i gestów w darach, które zostały zaprezentowane.

Zajęcia poranne były naznaczone pamięcią naszych poprzednich spotkań i zobowiązań podjętych w szczególności na spotkaniu w Gwatemali, które służyło by przypomnieć sobie o naszej świeckiej społeczności i naszym zaangażowaniu się w nią.

Przeanalizowaliśmy podjęte wcześniej decyzje, aby lepiej żyć naszymi zobowiązaniami w poszczególnych krajach. Osiągnięcia w tych ostatnich latach były godne uwagi, zwłaszcza w dziedzinie komunikacji. Niemniej jednak, wymagane jest większe zaangażowanie naszych ŚMK oraz koordynatorów w celu zapewnienia dobrej kontynuacji we wszystkich prowincjach. Komitet Centralny zaktualizował i określił jaka jest ich funkcja oraz rola w ramach ruchu międzynarodowego. Alberto, koordynator Komitetu Centralnego wyraźnie zaprezentował jego działanie, jasno przedstawił i przypomniał nam o różnych postanowieniach, które zostały podjęte przez zgromadzenia kontynentalne w bardzo zwięzły i przejrzysty sposób, nie pozostawiając miejsca na pytania. Na spotkaniu w Maia zostały ustalone podstawy jego funkcjonowania, a to przypomina o większej koordynacji między różnymi podmiotami w ramach misji jaką jest ŚMK.

ŚMK są obecni w 20 krajach. Dziś mamy różne wyzwania jako ŚMK na różnych kontynentach. Jednym z wyzwań jest to, że konieczne jest wyjaśnienie naszej relacji wewnątrz MCCJ na wszystkich poziomach. Innym aspektem, który został podkreślony był wkład ekonomiczny, który każdy członek i kraj może dać, aby pomóc w ułatwieniu dostępu do zasobów ekonomicznych tym, którzy mają mniej. Koniecznym jest, aby wszyscy MCCJ oraz prowincjałowie mieli możliwość przyjmowania i współpracowania z ŚMK w tych krajach. Mamy poważne wyzwania dziś jako grupa na różnych poziomach i ważne jest, aby mieć ich świadomość i być bardziej spójnymi.

Alberto de la Portilla przypomina wyzwania:

konsolidacja grup (ŚMK) w naszych krajach i promowanie powołań
zaangażowanie wszystkich w sposób systematyczny, wszyscy tworzymy międzynarodową rodzinę ŚMK
uzyskanie gładkiego procesu komunikacji i podejmowania decyzji
wprowadzenie w życie wyzwań i zobowiązań z Maia.
umożliwienie stabilności w koordynacji międzynarodowej
zwiększenie wiedzy i znajomości tła, które pomogą nam się rozwijać
wzmocnienie stylu rodziny komboniańskiej, tak, jak chciał Comboni

Refleksją tego wieczoru było dbanie o tworzenie powołań jako świeckich w Kościele i chronienie ich, co zostało przedstawione przez Cristinę z Komitetu Centralnego. Świeccy Misjonarze Kombonianie są powołani do kontynuowania takiego życia, które prowadził Jezus, tak samo jak Comboni. Jesteśmy powołani także aby kontynuować i współtworzyć animacje misyjne. Po południu każdy kraj zaprezentował swoje odpowiedzi według poprzedniego kwestionariusza, który został wysłany do każdego koordynatora: Kolumbii, Gwatemali, Meksyku, Peru, NAP, Brazylii a wieczorem Peru zaprezentowało dwa bardzo interesujące świadectwa Arequipy i Trujillo.

(P. Valentín García y Yessenia de la O)

Nasz przyjaciel Hektor

16 sierpnia, 2016 przez Alberto de la Portilla

Witajcie!

Nasz rodzina misyjna ma się bardzo dobrze w Arequipa i udziela pomocy wielu potrzebującym członkom naszej wspólnoty.

W tym którkim artykulę chcemy przedstawić Wam jednego z przyjaciół Villa Ecologica – Hektora. Hektor ma 86 lat i jest częstym pacjentem naszej kliniki. Jest bardzo silny i nie uskarża sie na wiele dolegliwości tak popularnych u ludzi w jego wieku. Jego problem to brak miejsca do mieszkania, jedzenia…do życia.

Chociaż niektórzy mogą myśleć, że Hektor jest „biedny” bo nie ma zbyt wiele pieniędzy, wcale go to nie ogranicza. Uprawia przepiękny ogród w pobliżu swego domu i często obdarowuje owocami swych przyjaciól i klinikę. Jest niezwykle miłą osobą z zaraźliwym entuzjazmem do życia, dlatego czesto go odwiedzamy. Hektor żyje słowami listu Św. Pawła do Kolosan:3: 1-5. 9-11: “Dążcie do tego co w górze, nie do tego co na ziemi”. Mamy nadzieję, że nasza wiara jest podobna do jego wiary.

Jego dom został zniszczony przez potężną wichurę wiele miesięcy temu. Od tego czasu Hektor musi spać w lepiance znajdujacej się niedaleko domu jego siostrzenicy lub w samochodzie. Niestety nie może mieszkać ze swoją siostrzenicą bo jej dom jest bardzo mały i musi pomieścć pięciu członków rodziny. Dostaliśmy trochę pieniędzy od naszych przyjaciół ze Stanów Zjednoczonych – Ralpha i Polly Winburn – Kochani dziękujemy Wam bardzo za to. Za te pieniądze zbudujemy mały domek dla Hektora, gdzie będzie mógł godnie żyć, mamy nadzieję, że uzbieramy więcej pieniędzy na ten cel. Prześlemy Wam zdjecia jak budowa domu zostanie ukończona. Jesteśmy bardzo wdzięczni za każde wsparcie i dzielimy sie z Wami pokojem i miłością Chrystusa .

Do następnego razu!

Matt, Karissa, Lydia, i Violet Misner

Historia rodziny z Villa Ecologica

12 sierpnia, 2016 przez Alberto de la Portilla

Andrea to piękna i ciepła 3-letnia dziewczynka, ktora mieszka w małym domu w najbiedniejszym regionie Arequipa w Peru. Andrea mieszka z rodzicami i dwoma starszymi braćmi. Jej życie od początku było trudne. Jej rodzina jest bardzo biedna, w domu jest tylko jedna żarówka, 2 łózka, brak bieżącej wody i większości okien. W rezultacie w domu jest bardzo zimno, zwłaszcza w nocy. Ich sytuacja jeszcze się pogorszyła, gdy ojciec dziewczynki upadł i uderzył sie w głowę około 6 tygodni temu. W przeszłości cierpiał na chroniczne napady drgawek i potrzebował hospitalizacji z powodu krwiaka, którego miał zeszłej jesieni. Większość i tak już niewielkich dochodów tej rodziny, przeznaczona była na koszty leczenia.

W domu znajduje sie niewielka kuchenka gazowa, jednakże nie zawsze wystarcza pieniędzy na gaz, w zwiazku z tym dzieci często nie jedzą ciepłych posiłków. Dziura w ziemi pełni funkcję toalety a wąż ogrodowy, współdzielony z sąsiadami zapewnia dostep do wody pitnej. Pierwsze słowa jakie Andrea wypowiedziała, kiedy tam przybyliśmy to: “Mój tato jest w szpitalu” a nie “Jestem głodna”. Jej słowa nas poruszyły, łzy staneły w oczach, bo oto dobro jej ojca była dla tej dziewczynki ważniejsze niż jej własne.

W Andrei jasno widać słowa Chrystusa (Mt 5: 3,6):

Błogosławieni ubodzy w Duchu, do nich bowiem należy Królestwo Niebieskie.

Błogosławieni głodni i spragnieni sprawiedliwości albowiem oni będa nasyceni.

Andrea i jej rodzina nie potrzebują współczucia, a raczej podstawowych rzeczy tak dla nas oczywistych jak woda i jedzenie. Razem z Karissą, siostra Yanibell i przyjaciólmi, wykorzystaliśmy troche środków, otrzymanych od dr Barbary De Lateur- dziękujemy jej bardzo za ciągłe wspieranie naszych starań. Mamy zamiar zbudowac niewielką kuchnię dla tej rodziny, aby jedzenie i woda były w domu dostępne. Mamy nadzieję, że będziemy w stanie zrobić dla nich więcej w przyszłosci, zbudować łazienkę, o ile środki nam na to pozwolą. Poprosiliśmy rowniez rodziców Andreii o pozwolenie aby dziewczynka odwiedzała nas w weekendy, aby choć przez chwilę mogła przebywać w bezpiecznych, ciepłych warunkach.

Niech Bóg błogosławi wszystkich modlących sie za Andreę i jej rodzinę. Pamiętajcie, że równość zaczyna się od dzielenia się z innymi.

Pokój Wam,

Matt, Karissa, Lydia, iViolet Misner

Dlaczego warto być świeckim misjonarzem?

23 października, 2013 przez Alberto de la Portilla

Adam Lewandowski trafił do północnoamerykańskiej prowincji ŚMK z Madison w stanie Wisconsin. W czasie formacji w LaGrange Park, Illinois, wspólnota komboniańska przyjmuje go i modli się za jego rozeznawanie. Oto refleksje Adama .

Kiedy spotykamy Boga zmienia się nasze postrzeganie i zmieniamy się my sami. To, jak rozumiemy nasz świat i jak żyjemy jest kształtowane przez to doświadczenie. Kiedy studiowałem fizykę, doświadczyłem spotkania, które odmieniło moje postrzeganie rzeczywistości. Zobaczyłem, że stworzenie zostało utkane zasadniczo miłością. I zupełnie nic nie jest od nas wymagane, aby otrzymać tę miłość .

To spotkanie było relacyjne i zaprasza mnie do szukania solidarności z całym stworzeniem. Aczkolwiek kochani przez Boga na pewno nie jesteśmy lepsi od naszych najbiedniejszych braci czy sióstr. W rzeczywistości, z wielkim współczuciem Bóg wybiera i zajmuje ostatnie miejsce. Dlatego też jest On bardziej widoczny w cierpiących i opuszczonych. Zostawia katedry bogatych i wciela się w stertę łajna. I tak odnalazłem w sobie pragnienie solidarności i życia w prostocie z ubogimi tego świata, aby być bliżej Boga .

Wiem, że nic nie jest ode mnie wymagane, żeby zasłużyć na Bożą miłość. Wiem też, że jestem niedoskonały i zawodny. Ale może w trzyletniej misyjnej służbie i solidarności z ubogimi mogę zrobić jeden mały krok w dobrym kierunku. I być może docierając do innych w służbie zarówno ja, jaki i ci, których spotykam, będziemy świadkami miłości Boga i zostaniemy zmienieni i przekształceni.